7. "Bądź grzeczny".

Na wejściu mówię, że rozdziału nie było długo ponieważ miałam sporo popraw i nie wyrabiałam się i tak, a co dopiero by było jakbym siedziała i rozdział pisała. Więc proszę mi o tym nie pisać w komentarzach. Przepraszam. Rozdziały teraz będą pojawiały się normalnie czyli gdzieś 2-3 razy w tygodniu to zależy od komentarzy.PS.przepraszam, ale nie miałam czasu dziś dobrze sprawdzić błędów więc #NOH8.
 PROSZĘ KOMENTUJCIE TO BOLI JAK LICZBA KOMENTARZY SIĘ CIĄGLE ZMNIEJSZA.
Tutaj możecie pytać o wszytko - Mój Ask

===================

Justin's Pov

Tym razem obudził mnie ustawiony wcześniej budzik. Najprawdopodobniej nigdy nie przyzwyczaję się do wczesnego wstawania do szkoły. Dawniej budziłem się wtedy kiedy chciałem i miałem wszystko do o koła w dupie.

Budzik pomimo tego jak bardzo kląłem w myślach by w końcu zamilkł, nie skończył dzwonić. 

-Wstawaj kochanie czas do szkoły!-usłyszałem znajomy głos dochodzący z kuchni. To na pewno był Beau. Wstałem i przygotowywałem się do wyjścia. Kiedy skończyłem ostatnią czynność jaką było postawienie włosów, zszedłem na dół.

Nie myliłem się. To był Beau.

Siedział już przy stole z gotowym śniadaniem.

-Od kiedy to się bawisz w kucharkę?-zachichotałem.

-Od kiedy to mój synuś chodzi do szkoły.-udał kobiecy głos i sam nie krył swojego rozbawienia.

-Stary...jesteś chory psychicznie.

-Jak ty się do mnie odnosisz?-udał zażenowanie.

-Byłbyś dobrym aktorem.

-Justin ty i twoje pomysły. Przecież nie mógłbym was zostawić samych z tym gównem. 

Nigdy nie porzuciłbym zabijania ludzi, handlu narkotykami, pobić i rabunków dla jakiejś marnej "sławy".-udał oburzoną gwiazdę.

Postanowiłem bez żadnego więcej słowa skończyć śniadanie. 

Patrząc się ciągle w talerz usłyszałem zbliżające się kroki.

Wszyscy się zeszli do kuchni. Chcieli ustalić co robimy dalej.

-Więc Justin, jaki masz plan na dzisiaj co do Megan Collins?

-Będę chodził do szkoły i stopniowo zdobywał jej zaufanie i tyle. Suka jeszcze nie wie co ją czeka.

-To co zbieraj się do szkoły...i wiesz..no...samych szóstek, bądź grzeczny!-znów Beau zaczął swoją gierkę.

Nie chcąc słuchać dalszych kpin chłopców wyszedłem z domu i wsiadłem do auta, odpaliłem i ruszyłem.

Całą drogę do szkoły zastanawiałem się nad zachowaniem chłopców.

Beau wyśmiał mnie mówiąc "samych szóstek, bądź grzeczny", ale dla mnie to nie było śmiesznie. Moja mama zawsze tak do mnie mówiła zanim odeszła od ojca. Nie chciała żyć z takim człowiekiem, jakim w tej chwili również ja się stałem. Czasami chce ją odnaleźć, ale czuję, że ona by tego nie chciała. Bo po co miałaby wracać do człowieka od jakiego uciekła kilka lat temu?

Za te wszystkie żarty najchętniej przypierdoliłbym im wszystkim, ale nie mogę. Nie mogę zranić osób, które kiedyś mnie uratowały, przygarnęli z ulicy, zapewnili dach nad głową. Za bardzo ich za to cenię.

Spojrzałem po raz kolejny w boczne lusterko. 

Dziwne.

Czy ten samochód nie jechał za mną od mojego domu...i jedzie nadal? Co jest?

Kurwa czyżby ktoś mnie śledził.

***

W końcu stałem już na parkingu przed szkołą. Samochód, który jechał za mną całą drogę zgubiłem dopiero przed szkołą. Dowiem się kto to. Biedny człowiek nie wie w co się wpakował. Mnie się nie śledzi.

Jeśli okaże się, że to jeden z członków jakiegoś innego gangu to od razu stracę swoją reputację. Nie mogą się dowiedzieć, że kontynuuję naukę.

Ja Justin Drew Bieber chodzę do szkoły. Sam w to nie wierzę.

Teraz muszę się skupić na tym żeby jak najwięcej czasu spędzać z Collins. 

W szkole znajdował się plan lekcji każdej klasy, więc wiele czasu mi nie zajęło to, żeby dowiedzieć się, że razem z Megan mam biologię, angielski, geografię i francuski z czego dwie z tych lekcji(angielski i francuski) przypadają właśnie na dziś.

W końcu zadzwonił dzwonek na lekcję.
Czas na Angielski.

W drzwiach spotkałem swoją ofiarę. Nie była szczęśliwa, że mnie widzi raczej miała nadzieję, że się nie zjawię.

Usiadłem obok niej gdyż było to już moje miejsce. Zazwyczaj gdy chłopak siada z dziewczyną to po liceum rozchodzą się plotki o tym, że są w związku. Więc czasem dobrze być postrachem nastolatków.

Dużo słyszałem też na temat mojej koleżanki z ławki.-mimowolnie się zaśmiałem.

Jej brat to gangster, a ona idzie w jego ślady.

Na całym angielskim kompletnie nic nie robiłem, ale Collins była lepsza. PO PROSTU SPAŁA.

Od czasu do czasu chrapała, ale nauczycielka nic sobie z tego nie robiła. Widocznie to norma.

Po 45 minutach zadzwonił dzwonek co oznaczało, że lekcja dobiegła końca.

-Wstawaj shawty bo jeszcze Cię okradną...albo gorzej zgwałcą, chociaż raczej powinienem powiedzieć zgwałcę.

-Idiota.

Wyszczerzyłem się na co jej twarz zrobiła się cała czerwona.
-Do zobaczenia na francuskim.-zaśmiałem się z satysfakcją.
Była tak wściekła, że myślałem, że zaraz wybuchnie. Jednak ku mojemu zdziwieniu przejęła nad sobą kontrolę i omijając mnie wyszła z klasy.

Megan's Pov

No dobra. Przyznaję się. Zasnęłam na lekcji bo całą noc oglądałam maraton z serialem "Inna".

Max mówił mi, że mam się kłaść spać, ale ja idiotka go nie posłuchałam.

Odniosłam takie wrażenie, że Jeremy...bo chyba tak ma na imię myślał, że za to, że mnie obudził będę go czciła jak jakiegoś boga.

 Najgorsze było to całe jego "Do zobaczenia na francuskim." czy to oznacza, że mamy razem i tą lekcję.

Jak to prawda to chyba się zabiję. Już nie chodzi o same bycie tego chłopaka przy mnie, ale o to, że jestem najlepsza z francuskiego i nie mogę podpaść pani Thorne.
Uważam, że to jedyna nauczycielka jakiej należy się szacunek.

 * *  *

Nadszedł czas francuskiego. 

Weszłam do klasy i ujrzałam...go. Panoszył się na mojej ławce i jeszcze kurwa miał czelność patrzyć na mnie takim wzrokiem...zupełnie jakby chciał mnie zgwałcić. Kto wie może chce. Wygląda na kryminalistę.

To chyba mój największy dylemat czy powiedzieć o tym chłopaku Max'owi czy zostawić to dla siebie.

Na moje nieszczęście pani zaczęła dziś temat, którego wcześniej nie przerabialiśmy i nie miałam czym się popisać.

-To jak myślicie co to "trépas"?

-Proste! Śmierć.-powiedział Jeremy?

-Brawo. To teraz idziemy dalej. Co to jest "sang"?

-Krew.-znów odpowiedział.

-Ooo widzę, że ktoś tu zna francuski. To może wiesz co to jest "je vais te tuer" ?

-Zabiję Cię.-powiedział i dziwnie spojrzał w moją stronę. Nie rozumiem....może chciał się tylko popisać lub wywyższyć.

Nie ważne.

-Au revoir!-powiedzieli wszyscy na zakończenie lekcji co oznacza "do widzenia".

Spakowałam się i wybiegłam za chłopakiem. 

-Skąd znasz francuski do jasnej cholery?

-Jak już musisz wiedzieć to uczyłem się kiedyś w dwujęzycznej (angielsko-francuskiej) szkole.

-Kurwa musisz być dobry akurat w tym przedmiocie co ja?

-Hahaha zjedz snickersa bo zaczynasz gwiazdorzyć skarbie.

-Spierdalaj.

Nie chcąc już na niego patrzeć ruszyłam szybko w stronę auta Anne. Na szczęście już na mnie czekała. Ruszyła pozostawiając inne samochody na parkingu.

-Anne, Max mówił, że chce bardzo Cię poznać i żebyś przyjechała do nas w sobotę. To zaproszenie nie do odrzucenia.-uśmiechnęłam się.

-Ale Megan...

-Nie ma żadnego "ale".-wtrąciłam się.-Uwierz nie masz się czego bać. Oni są na prawdę spoko.

-Oni?-przełknęła ślinę.

-No tak....mieszkamy z kolegami Max'a są naprawdę fajni. Proszę przyjdziesz? Proszę zrób to dla mnie.

-No dobra niech już Ci będzie, ale nie zostawisz mnie z nimi nawet na minutę.

-Umowa stoi.

------------------

@AskTheSmile

czytam=komentuję